Златниот храм
Хармандир Сахиб или едноставно Златниот храм во Пенџаб, Индија е најсветото место и светилиште на сикизмот. За Сиките, Златниот Храм претставува и ја симболизира бесконечна слобода и духовна независност.
На самото место прво има мало езеро, кое било толку мирно што дури се верува дека самиот Буда доаѓал таму за да медитира. Илјадници години подоцна, Гуру Нанак, основачот на сикизмот исто така тука живеел и медитирал, покрај самото езеро.
Изградбата на Златниот Храм започнала во 1500 година, кога четвртиот гугу на сикизмот го зголемил езерото, кое подоцна почнало да се нарекува базен на нектарот на бесмртноста. Така растел храмот, но и самиот град. Самиот храм е декориран со мермерни склуптури, позлатени предмети и покриен со скапоцени камења.
