Кога едно лице, кога е во потрага по соодветниот партнер се запознава со некое ново лице.
Потоа слушаме дека, е клучна хемијата на првиот состанок со цел за добро функционирање на натамошниот однос клучна. Ако таа хемија или алхемија е толку важна, што е тоа всушност?
И нашата најобична мисла предизвикува одредени хемиски процеси во нашиот мозок. И кога емоциите се во прашање, хемиските процеси се многу посложени и моќни.
Се шири надвор од мозокот, предизвика различни биохемиски процеси во телото. Токму поради нашата свест регистрира промени во телото – чувства.
Причината поради која луѓето зборуваат за хемија е тоа што привлечноста ја доживуваат како еден вид на внатрешна промена врз која тие немаат контрола. Претпоставката е дека телото и духот играат заедничка улога во физиолошката реакција.
Всушност, станува збор за несвесните ментални процеси кои се вклучени во создавање на емоции и искуства. Кога зборуваме за хемијата, ние ја опишуваме реакцијата на несвесните дела.
Несвесна или интуитивна проценка на другите луѓе е многу важна, но не доволна. Луѓето кои се препуштаат на “хемијата” дозволуваат привлечноста несвесно да ги води.
Во проценувањето на другите луѓе ги користиме голем број на критериуми како телесни, сексуални и естетски. Иако ние не сме ни свесни за поголемиот дел од критериумите, ниту за поголемиот дел од процесот, ние сме свесни за нивните резултати.
Ако процениме дека друго лице ги исполнува овие критериуми, се создава пријатно чувство што не мотивира за пристап и желба да се биде со тоа лице, односно да се воспостави поблиска врска. Ако критериумите не се исполнети, ние чувствуваме непријатност или рамнодушност. Тогаш не постои “хемија”.
Проблем со несвесните критериуми е тоа што тие можат да ги направат очекувањата детски, односно тоа да бидат различни, нереални фантазии и илузии со кои нашиот свесен сум, ако ги знае, не би се согласил. И затоа, некои од тие луѓе избираат партнери потпирајќи се единствено на таа “хемија” или “срцето” и го повторуваат погрешниот избор како и останатите несреќници во љубовниот живот.
Најдобро е кога ќе свесното “јас” соработувасо несвесниот дел од нашата личност. Кога при изборот на партнер учествува само еден дел од нас, така што партнерот го прифаќа токму тој дел од нас, додека другиот дел не го прифаќа, постои внатрешен конфликт и врската се чини нестабилна.
Во една крајност се оние врски во кои преовладува свесниот избор, со што се во недостаток на виталноста која ја носи “хемијата”, а во другата крајност се оние врски во кои освен “хемијата” не функционира ништо друго.