Студентите го прашуваат професорот:
“Вие сте така мудар и искрен. Сите ве почитуваат, сакаат да ве имитираат и следат. Но сепак, сите нас не интересира една работа, зошто сеуште не сте се ожениле?
Професорот затекнат со ова прашање во почетокот негодувал, но сепак решил дека е правилно да се отвори и почнал да раскажува:
Видете, јас секогаш ја барав Совршрната Жена!
Во таа потрага пропатував низ многу земји. Сакав една преубава девојка. Беше неверојатно, неверојатно убава. Ни еден маж не можеше да одолее на нејзината убавина. Но за жал нејзината душа немаше таква убавина, па после извесно време се разделивме.
Потоа сретнав уште една млада девојка. Таа беше убава, паметна и образована. Но за жал, карактерите ни беа сосема различни и моравме да ја прекинеме нашата врска.
Сретнав од тогаш многу прекрасни жени, но сеуште бев во потрага по својата Совршена.“
“И што се случи, зарем никогаш не сретнавте таква?
“Сретнав. Да, ја сретнав. Еден ден се појави баш таква: Совршена жена – паметна, убава, шармантна, духовна, елегантна, добра…накратко: вистинско совршенство!“
“И тогаш се оженивте?!“ – нестрпливо во ист глас прашале студентите.
“Не. На мое големо разочарување, се испостави дека таа го бара Совршениот Маж!“
Многумина бараат совршенство кај другите, но не работат на своето совршенство. Или како што се вели во Библијата: Прво извадија гредата од своето око, за да можеш да ја видиш раската во туѓото!