Уште од самиот почеток на запишана историја, поетите и филозофите се обидуваат да ја опишат природата на љубовта, а во поскоро време тоа го прават и научниците. Но може ли призмата на науката навистина да претстави нешто толку апстрактно и аморфно како љубовта?
Џо Хансон, се обидува да го направи токму тоа, тој претставува равенка со која може да се пресмета непресметливото, односно колкави се шансите за човек да ја најде својата сродна душа, употребувајќи го Фермиевиот парадокс и Дрејковата равенка.
Џо го завршува своето видео со убавата изрека која Карл Саган ја пишува во својот прв роман од 1985 год., „Контакт“:
„За мали суштества какви што сме ние бескрајноста е поднослива единствено благодарение на љубовта.“