После прогласување смртна казна се случува нешто необично, судијата го крши своето перо.
Иако тоа нема врска со законот, ова се прави во знак на надеж дека тоа перо веќе никогаш нема да потпише таква казна.
Смртната казна постои во многу земји како вид казнување за најтешките дела. Сепак, судиите неретко ја пресудуваат, а меѓу нив постојат интерни ритуали како вид негодување на таквите злочини и таквите пресуди.
Освен тоа, крајот на животот на некој човек значи исто така крај за тоа перо.
Ова исто така значи дека не може да се изврши промената која е напишана. Не постои шанса за втор пат.
Исто така, судијата изразува тага и принуда за донесување на смртната казна под убедливи околности. Тоа е начин да се оддалечи од вината.