Во март 1997 година, едно тригодишно момче од Хонг Конг разви симптоми слични на обичната настинка. Со болки во грлото, имаше треска и кашлаше. Бидејќи неговата состојба не се подобри дури и по шест дена, тој беше пренесен во болница каде се влоши неговата состојба. За жал, и покрај интензивната нега, момчето почина, пишува за Атлантик Џesејмс Хамблин, новинар по професија, доктор по медицина.
Збунети од брзото влошување на неговата состојба, лекарите го испратиле брисот на момчето за анализа до Министерството за здравство на Кина, но стандардните процедури не откриле за кој вирус станува збор. Главниот вирусолог одлучи примерокот да го испрати на своите колеги во други земји. Во американскиот Центар за контрола и превенција на болести во Атланта, примерокот чекаше еден месец за да се одвива бавниот процес на анализа на антитела. Резултатите на крајот покажале дека момчето имало посебна форма на вирусот на грип, вирус кој уби повеќе луѓе од кога било во историјата. Но, овој вид на вирус никогаш порано не бил виден. Тоа беше вирусот Х5Н1, или вирус на птичји грип, откриен дваесет години порано, но за кој дотогаш се сметаше дека може да влијае само на птиците. До завршувањето на сите анализи, веќе беше август. Научниците испратија предупредувања низ целиот свет. Кинезите убија милион и пол кокошки без многу врева и покрај сите протести на тамошните селани. Сите последователни случаи беа под посебен надзор и во изолација. До крајот на годината беа потврдени уште 18 случаи со луѓе, а шест лица починаа. Овој случај беше прогласен за глобален успех во контролирање на болеста и вирусот не се појави во следните неколку години. Делумно, контролирањето на болеста беше можно затоа што симптомите беа толку силни и тешки: оние што го имаа вирусот ќе се разболеа многу брзо и сериозно, и многу веројатно ќе умреа. Смртноста од вирусот Х5Н1 била околу 60 проценти. Сепак, од 2003 година, вирусот уби само 455 луѓе. Лесната сезона на обичен грип убива „само“ 0,1 процент од заразените, но неколку стотици илјади луѓе умираат од грип секоја година.
САРС и МЕРС
Коронавирусите се слични на вирусот на грип, а четирите типа на вирус што најчесто напаѓаат луѓе предизвикуваат болест слична на настинка. Се верува дека вирусите еволуирале кај луѓето за да го зголемат сопственото ширење – значи да се разболат, но да не умрат. Спротивно на тоа, два претходни случаи на коронавирусна инфекција – САРС („Тежок акутен респираторен синдром“) и МЕРС („Среден респираторен синдром“) – се пренесени на луѓето од животни, исто како Х5Н1.
Епидемиологот од Харвард, Марк Липчич, рече дека неговиот став е дека, на крајот на краиштата, болеста нема да може да се намали. Контролирање на болеста е првиот чекор за да се одговори на секоја инфекција. Во случајот со вирусот КОВИД-19, можноста за спречување на пандемија се појави за само неколку дена. Сè започна во јануари, Кина започна да опфаќа поголеми и поголеми области околу Вухан, и на крајот стаса во карантин повеќе од 100 милиони луѓе. На жителите им беше кажано да не ги напуштаат своите домови и беа предупредувани од беспилотни летала доколку ги забележат на улица. И покрај ова, вирусот е потврден ширум светот.
Сепак, се чини дека првичниот оптимизам на Фаучи исчезна, бидејќи тој минатата недела рече дека процесот на производство на вакцини е „многу долг и фрустрирачки“. И покрај сите достигнувања во основната наука, процесот не може да продолжи се додека не се произведе одредена вакцина без обемно клиничко испитување. Тој процес на крајот може да чини неколку стотици милиони долари, што се пари што ги немаат компаниите и универзитетите. Бидејќи тие немаат ниту доволно производствени капацитети за производство и дистрибуција на вакцини.