Студент на САД се справува со сексуалната апстиненција со плаќање од 60 до 100 долари за експлицитни фотографии на една веб-страница, и се чини дека не е единствениот.
Пандемијата има големо влијание врз сите пет сетила. Сите гледаме слики од преполни болници, тела на починати, погреби без луѓе и новиот звук на градот на кој недостасува гласен сообраќај, а сирените се погласни во тишината. За многумина, социјалното растојание е најтешката одредба за исполнување. Полесно е да се дојде до сите производи, па дури и тоалетна хартија отколку што е да се направи физички контакт. Најважно е дека сме живи, но има и некои што им е многу потешко без дружење и физички контакт. Незнаењето за тоа кога сè ќе се врати во нормала, кога ќе можеме да уживаме во прегратка или да споделиме кревет со друг, предизвикува да се чувствуваме вознемирено.
Некои дури го опишуваат недостатокот на допир како специјално искуство, а некои дури тврдат дека чувствуваат физичка болка. „Ние сме направени за допир“, вели Хелен Фишер, постар истражувач во американскиот институт Кинси.
Некои сексуалната апстиненција ја решаваат со вежбање, додека други се обидуваат за првпат да имаат секс со своите партнери. „Вашингтон пост“ ги пренесе признанијата на луѓето кои кажуваат како се борат со влијанието на социјалната дистанца врз социјалниот и сексуалниот живот.
Што и да се случи, јас сум тука, и реков. И подарив мал подарок и ја гушнав. Додека се возев дома, моите емоции ме обземаа. Почнав да плачам со помислата дека нема да се гледаме долго или полошо, дека никогаш повеќе нема да се видиме – рече Мелиса (37).
За да го регулира ова, шета со кучето и ужива на сонцето во дворот. Сонцето и јогата и помагаат да се справи со емоциите. „Ми недостасува да излезам и спонтано да се поврзувам со други, непознати луѓе“, изјави Мелиса.
Се обидуов со секси фотки за прв пат- Толку многу ми недостасува физички контакт што би платила 50 долари за две минути прегратки, вели Карина Монтгомери, 50-годишна од Сан Диего.
Јас сум свежо разведена, но самоизолацијата со мојата мачка е депресивна. Ми недостасува прегратка, што е нешто што не може да се замени со видео повик. Мојата мачка може да ме притисне, но таа не може да ме гушка и да ме праша дали сум во ред, вели таа. Отворив профил на страница за дејт и почнав да разговарам со мажи. Разговаравме за тоа што можеме да направиме ако бевме заедно. Наидовме на добри сценарија и фантазии – признава таа.
Сега сум заглавен во еден дом со моите родители и мојот сексуален живот е во мирување. Имав запознаено одлична девојка и имавме секс три пати неделно. Ми недостасува тоа, а самозадоволството не е доволно, вели студент од 21 година.
Лара Кадилак (32) од Денвер, САД, вели дека карантинот ги натера некои парови да се откажат, а некои, како неа, да не брзаат со нови партнери. „Јас сè уште се борам да бидам една од оние жени што ќе ги израдува сите“, вели таа. Станав поинтимна со момчето што го запознав на страницата за онлајн запознавања. Ги споделуваме нашите најголеми стравови и полека откриваме сè за еден со друг Дури и после почнавме да мастурбираме заедно. Кога ќе се сретнеме, сакам да се гушнам затоа што мислам дека заслужуваме поголема интимност – вели таа, додавајќи дека стравува во исто време дали социјалното растојание ќе го натера нејзиниот потенцијален партнер да изгуби интерес.
Адријана Југович (42) со седиште во Лос Анџелес неодамна раскинала со своето момче, а и недостига сексот. – Направив „прекрасно гнездо за мазење“ во мојата дневна соба. Неколку ќебиња и шест перници се на каучот што ги гушнам додека гледам филмови – вели таа, додавајќи дека се бори со недостаток на физичка блискост.
Нија Браун (24) од Оукланд, Калифорнија, има друг проблем. Нејзиниот партнер заглавил во изолација со друг партнер. „Не сум љубоморна“, вели таа, додавајќи дека претпочита да биде сама дома, и дека двата дена заедно се доволни. „Пробавме секс преку FaceTime, но мислам дека е премногу незгодно“, вели таа.