Приближно една третина од луѓето во една земја многу се плашат од змии. Кога велиме дека некој се плаши од змии, не значи дека се плашат од нив затоа што сметаат дека се отровни и опасни. Тоа значи дека тој дури и не може да помисли на нив без да се згрози.
Овие стравови не мора да бидат научат. Тие се вроден производ на природни селективни сили на кои влијаеле стравови во еволутивното минато. Затоа, стравот од змии, пајаци и стаорци е повеќе од програмиран страв и најчесто се плашиме од нив затоа што сфативме дека овие видови касаат или шират болести.
Научниците кои го проучуваат стравот забележале дека е полесно да се тренираат луѓе да се плашат од змии и пајаци отколку што од кучиња и мачки.
Стравот од змии се нарекува офидиофобија и е еден од најраспространетите фобии, а културните, религиозните, историските, па дури и биолошките фактори играат важна улога во нејзиниот развој.
На пример, Библијата дава многу јасна, негативна слика за змијата. Таа е животно кое ја измами жената и заради тоа луѓето беа протерани од рајот. Не е без причина змијата да биде избрана за оваа „работа“. Во библиската митологија, таа е мистериозно, лицемерно животно, со посебни сили и знаење, чиј загриз може да убие човек.
И бидејќи има голем број отровни змии во Африка и има мали разлики меѓу нив и не-отровни, луѓето не случајно рекле за да се спасат себеси: „Ако изгледа како змија, бегајте“. Оваа изрека останала низ историјата и стана синоним за грдото или лошото однесување.