Дискусијата дали родителите треба да го пуштат своето бебе да плаче или веднаш да брзаат за помош, повторно се врати откако беа објавени резултатите од студијата што нема да им наштети на бебињата ако остават да плачат, пренесува „Гардијан“.
Наодите од истражувањето сугерираат дека родителите не треба да го хранат своето бебе побрзо или подобро кога плачат. Многу експерти велат дека ваквото однесување може да доведе до несакани ефекти – нарушување на врската родител-дете, како и зголемување на нивото на стрес кај детето. Сепак, истражувачите тврдат дека откривањето дека дозволувањето на бебињата да плачат не влијае на нивниот развој, однесување или приврзаност кон мајка им, но може да им помогне да развијат самоконтрола.
Професорот Дитер Волк, коавтор на студијата на Универзитетот во Ворвик, рече дека резултатите покажуваат дека родителите не треба да се грижат премногу за тоа кој пристап треба да го изберат. Ејми Браун, професор по здравјето на децата од универзитетот Свонси, која не беше вклучена во студијата, рече дека резултатите од студијата треба да бидат толкувани со претпазливост.
„Студијата не докажува дека контролираното плачење е корисно, ниту пак зборува за тоа колку самите мајки се борат и се тресат кога нивното бебе плаче“, рече таа.
Како се спроведе истражувањето?
Истражувачите велат дека следеле 178 бебиња и нивните мајки од раѓање до 18 месеци. Студијата беше спроведена во Велика Британија. Мајките требаше да пополнат прашалници за да известуваат колку често ги оставаа своите бебиња да плачат во неколку различни фази: кратко време по раѓањето, на три, шест и 18 месеци. Тие исто така рекоа колку често и колку долго бебето плачеше во различни периоди од денот како новороденче, и колку на три месеци и 18 месеци. Во фази на возраст од три месеци или 18 месеци, тимот исто така истражуваше колку е чувствителна мајката кон своето дете, користејќи снимени интеракции меѓу нив. Во последната фаза кога детето има 18 месеци, беше оценет развојот на детето, однесувањето и приврзаноста кон неговата мајка. Тимот открил дека мајките ретко го оставаат своето бебе да плаче како новороденче, но практиката станува почеста бидејќи бебето расте, па околу две третини од мајките го оставаат своето бебе да плаче – понекогаш или често, на 18 месеци. Овој третман се чинеше дека донесе некои придобивки, бидејќи децата, кои понекогаш остануваа да плачат како новороденчиња, го сторија тоа во пократки интервали со година и пол. Тим истражувачи соопштија дека ваквите практики не му штетат на детето и не откриваат негативно влијание врз односот мајка-дете, врз чувствителноста на мајката или врз развојот на детето..
„Ниту ние не препорачуваме да оставиме новороденчето да плаче или да реагира веднаш“, пишуваат авторите. Родителите интуитивно знаат како најдобро да одговорат, а тие и детето се прилагодуваат со текот на времето. Резултатите од истражувањето не значат дека родителите треба да ги игнорираат бебињата што плачат, особено во рана возраст. Плачењето е единствениот начин на комуникација на бебето. Родителите честопати реагираат веднаш штом ќе слушнат како плаче, но да дозволите вашето бебе да плаче неколку минути може да биде корисно, особено ако знаете дека не е време да се хранат. Потоа, тие ќе започнат да учат како да се смират. Истражувањето има свои ограничувања. Едно од нив е дека тој се потпираше на извештаи за плачењето, наместо на директно набљудување. Исто така, не беше можно да се потврди дали тоа е причината зошто децата во иднина многу малку плачеа.