Една од последните живи луѓе што ја познавале Мерилин Монро, нејзината сестра Бернис Микрал, се присети на легендарната холивудска русокоса по повод нејзиниот 100-ти роденден: „Сакавме да зборуваме за фризури, облека и шминка. Мерилин доби желба да ме нашминка и ми покажа како образите да изгледаат потенки со потемна нијанса, а тенките усни да ги направам полни со посветла нијанса. Таа беше уметник со бои кога се шминкаше. Ми рече слободно да ги цртам веѓите “.
Оваа сцена Бернис ја опиша и во својата книга „Мојата сестра Мерилин“, во која исто така изјави како Мерилин ја нашминкала толку добро што не можеше да се препознае, па заедно се смееле, гледајќи се во огледало.
„Ние пораснавме чувствувајќи се напуштени, и иако ни рекоа дека сме убави и талентирани, ни недостасуваше храброст и сила“, напиша Микрал.
Кратковечна идила
Сепак, оваа навидум идилична сцена е само мал дел од приказната за двете сестри. Тоа се случи кога и двете биле возрасни. Бернис ја објави книгата Моја сестра Мерилин во 1994 година, со цел да се одбележи точно половина век од првото запознавање на нејзината сестра. Имено, двете долго време не ни знаеја едни за други. Нивната мајка Гледис се омажи за Џеп Бејкер во Калифорнија и го роди синот Роберт, а следната година ќерката Гледис. Двојката наскоро се разведе, мајката доби старателство над децата, но Џеп ги киднапираше и отиде со нив во неговиот роден Кентаки.
Гледис остана во Лос Анџелес, каде во 1926 година ја роди Норма Џин, кое е крстеното име на Мерилин Монро. Гледис не беше омажена, а извесна Монро не го признавач татковството, па таа девојчето го дала на згрижувачко семејство кога таа имала две недели, пред да заврши за прв пат во санаториум, каде што и беше дијагностицирана параноидна шизофренија.
По три години, Гледис го напушти санитариумот и се врати во Холивуд, каде извесно време работеше како асистент на уредник на филмови. Подоцна, таа успеа да купи мала куќа во која и ја донесе ќерката, тогаш седумгодишна.
Прв пат слушнала дека има сестра
Идилата не траела долго, бидејќи Гледис честопати останувала без работа. Норма имала 12 години кога нејзината мајка ја добила веста од Кентаки дека нејзиниот син Роберт починал од бубрежна болест. Повторно заврши во санаториум, а од тогаш за Норма се грижеле пријателите. Освен тоа, таа за прв пат слушнала дека нејзината мајка има повеќе деца. Таа очајно сакала да ја запознае својата сестра, очекувајќи да се чувствува помалку осамено со неа.
Бернис Инез Гледис Бејкер не ни знаела дека има полусестра некаде во Холивуд. Две години по смртта на нејзиниот брат, таа се омажила и родила ќерка, а дури тогаш нејзината мајка од санториумот ѝ пратила писмо дека има сестра. Неколку години Норма и Бернис разменувале писма и фотографии, а првиот состанок се одржал во 1944 година. Извештаите за тоа каква била навистина врската помеѓу двете сестри и колку често се среќавале, се многу различни. Мерилин ѝ рече на еден од нејзините први биографи, Морис Золотова: „Никогаш не сум ја видела својата полусестра. Немаме ништо заедничко. Таа е омажена за аеронаутички инженер. Не сум сигурна каде живеат… “
Наследени 10.000 УСД
Според порталот marilynremememberfanclub.com, некои биографи сè уште тврдат дека Норма Џин накратко ја посетила својата сестра во Тенеси во 1944 година, што се согласува со тврдењата на нејзината сестра. Двете се сретнале неколку пати во текот на педесеттите години, кога Норма веќе била Мерилин Монро, а Мерилин ја запознала својата сестра со еден од нејзините сопрузи, Џо Димаж.
Она што е сигурно е дека во 1961 година, тие веќе биле доволно блиски да одат заедно во селската куќа на Артур Милер во Роксбург, за да може Мерилин да ги земе своите работи откако ќе раскине со него. Истата година, Мерилин застанала покрај куќата на нејзината сестра во Гејнсвил на пат кон Флорида.
Кога Мерилин починала во 1962 година, погребот го организирале нејзиниот поранешен сопруг Џо Димаџо, менаџерот Инез Мелсон и полусестрата Бернис. Во својот тестамент, Мерилин и остави 10.000 долари од своето богатство, подоцна проценето на 200 милиони долари (што е вредност на денешните 2 милијарди долари).
За смртта на Мерилин Монро, Бернис изјави: „Мислам дека не извршила самоубиство. Сигурно беше несреќен случај, затоа што разговарав со неа пред малку. Ми рече што планира да направи, штотуку купи куќа и избираше завеси. Имаше толку многу работи пред себе и беше среќна “.
Бернис Микрал ја објави книгата Моја сестра Мерилин во 1994 година, по повод половина век од нивниот прв состанок.
Сепак, во својата книга Бернис напиша: „Ја споделувавме истата мајка на која и’ беше дијагностицирано ментално заболување кога бевме мали. Ние пораснавме чувствувајќи се напуштени, и иако на двете ни рекоа дека сме многу убави и талентирани, ни недостасуваше храброст и сила “.
За време на нејзиниот долг живот, Бернис не напишала друга книга освен Мојата сестра Мерилин. Работела како сметководител и дизајнер на костуми. Кога во 1967 г. отишла во пензија, ја зела мајка си од санитариум и се грижела за неа во нејзината куќа во Гејнсвил, каде Мерилин ја посетила една година пред нејзината смрт и каде живее и денес.
Дури и мајката на Гледис, и покрај нејзината болест, ја надживеа познатата Мерилин за 22 години.