Кара-Хото или во превод „црн град“ (понекогаш и „град на црната вода“), е напуштен град во автономниот кинески регион Внатрешна Монголија на северот на земјата. Овој регион се граничи со земјата Монголија каде што понекогаш се нарекува Јужна Монголија, на тој начин е нешто слично.
Иако е напуштено место, овој град на духови е прилично импресивен и повеќе личи на филмски сет отколку на вистински град – особено што се наоѓа во една од најголемите пустини во светот, Гоби. Сепак, неговата историја сведочи дека порано тука било доста живо.
Самиот град се споменува како Ецина во познатите патувања на Марко Поло, а основан е во 1032 година кога станал центар на трговските патишта. Бил опкружен со масивни ѕидини долги помеѓу 370 и 425 метри. Во 13 век градот бил во рацете на познатиот освојувач Џингис Кан и во тој период доживеал голем просперитет.
Тоа беше обележано со трагедија во 1372 година, кога монголскиот крал Кара Батор и неговите луѓе се сокриа меѓу нејзините ѕидови пред напредната војска на кинеската династија Минг. Војската го запленила единствениот извор на вода во оваа пустинска област, пренасочувајќи го протокот на т.н Црни реки.
Како што растеше жедта, Кара Батор сфати дека нема спас за нив. Одлучувајќи како ќе направи се за да не падне во рацете на непријателот, го убил целото семејство, а потоа и себеси. Војската на династијата Минг на крајот упаднала во градот и ги убила останатите Монголи кои случајно се нашле овде.
Денес од се останале само духови, барем така тврдат Кинезите кои веруваат дека градот е населен со духови и демони. Но, кој би ги обвинил? Ако се најдете овде, среде пустината Гоби, една од најретко населените области во светот, ќе разберете зошто.
За среќа, Кара Хото е пријател на туристите. Можно е да најдете агенции и водичи кои ќе ве одведат до овој дел, а целиот пат до градот води низ добро одржувана дрвена патека. Така, иако сте „на сред никаде“, не сте оставени сами на себе бидејќи тоа не би било точно за секого.