Ако сте прошетале по улиците на Велика Британија, можеби сте забележале необични детали на некои згради. Имено, на некои места сè уште може да се видат оградени прозорци, како некој штотуку да вградил прозорска рамка во циглите. Значи зградата има по еден прозорец на секој кат што ја служи својата намена, а другиот „лажен“.
Меѓутоа, тој „лажен“ некогаш всушност бил вистински прозорец. Она што можеме да го видиме денес е резултат на историскиот „данок на прозорци“ кој бил воведен во 1696 година за време на владеењето на кралот Вилијам III. Политичарите сметале дека оние кои живеат во големи куќи треба да плаќаат повисоки даноци, па затоа воведоа „такса на светлина и воздух“. Народот брзо го прекрсти ова во „грабеќ на дневна светлина“.
Овој данок не само што заживеал, туку и растел со текот на годините! Во периодот помеѓу 1747 и 1808 година, неговата количина се менувала, односно пораснала дури шест пати. Единствениот начин да избегнете плаќање даноци, ако не сакате да се преселите во помала куќа, било едноставно – да ги заѕидате. Поради ова, многу згради во тој период останаа без прозорци, а беа изградени нови згради кои ги немаа уште на самиот почеток.
Ова ги повреди стакларите низ целата земја. Иако пазарот на недвижности полуде и зградите се градеа „сите на шеснаесет“, производството на стакло остана исто од 1810 до 1851 година. А како крајна последица недостатокот на дневна светлина и свеж воздух за станарите на зградите имало појава и ширење на разни болести. Незадоволството се зголемило толку многу што во 1852 година данокот конечно бил укинат.
Сè што остана зад себе било спомени и предупредување дека вакво нешто не треба да се повтори, во форма на прозорци кои веќе ги нема.