Пред речиси десет години, чилеанскиот национален парк Торес дел Паин беше прогласен за осмо светско чудо во истражувањето спроведено од VirtualTourist, во конкуренција на 300 различни дестинации. Потценување е да се каже дека ова е наслов кој интригира повеќе од „наследството на УНЕСКО“ или дури и самиот „национален парк“. Значи, што го прави овој парк толкаво чудо?
Пред се, треба да се напомене дека се работи за национален парк полн со планини, глечери, езера и реки, а се наоѓа во јужниот чилеански регион познат како Патагонија.
Најпознат и најпрепознатлив дел од овој парк е планинскиот венец составен од три гранитни кули. Самиот збор paine значи сино, а torres значи колони. Гледано од далеку, овие столбови се разликуваат само по сенка од синилото на небото над и зад нив, и водата пред нив.
Кулите се нарекуваат Torres d’Agostini, Torres Central и Torres Monzino, а се издигаат на 2.500 метри надморска височина. Ова е можеби најубавата сцена која доведе до титулата светско чудо, но треба да се земе предвид и фактот дека тука се наоѓаат некои од најубавите глацијални езера во светот. Токму тие ја формираат водата под кулите, а само некои од нив се Греј Пехо, Норденскиолд и Сармиенто.
Торес дел Пајн е најголемиот и најпосетуваниот чилеански парк, а она што го прави уште поатрактивен е фактот што е последниот дел од т.н. „Патеки до крајот на светот“.
Таканаречената патека W е пешачка патека која ги обиколува најголемите туристички атракции на паркот Торес дел Пајн, и е долга преку 60 километри. Името го добило по формата на буквата W што ја формира кога се гледа од воздух, а по патот има планински колиби и места каде што е можно кампување.
Добро е да знаете дека ако одите на ова пешачење, нема да бидете целосно на милост и немилост на дивината, а сепак ќе го доживеете најдоброто од него.
