Кога почнуваме да правиме нешто, често не знаеме каков ќе биде крајниот резултат, а понекогаш имаме чувство дека за се е потребно бесконечно време, а нема напредок. Сепак, со трпение и упорност, конечно доаѓаме до резултати кои можат да бидат прекрасни.
На ова најдобро нè учи реката Сао Мигел во Бразил, која низ своето дејствување и патување низ милиони години полека „изваја“ и создаде прекрасни камени формации во долината која денес се нарекува Вале да Луа – Долина на Месечината.
Станува збор за парк во кој карпите и водата си играат, создавајќи бројни водопади, базени и „водени тобогани“. Карпите доаѓаат во различни формации, но не се остри – мазни се и оставаат впечаток дека сте на територија на вонземјани, а не на Бразилци.
Контрастот помеѓу сината вода, зеленилото на околната природа и карпите кои, сосема случајно, влегуваат во педесет нијанси сиво е особено убав.
Од безбедносни причини, само мал дел од паркот (поточно 3%) е отворен за туристи и посетители. Овде живеат бројни загрозени и диви животни, а за време на дождовната сезона реката се зголемува и станува толку дива што е невозможно да се приближи.
Но, и овој мал дел отворен за посетители е доволен за да ги видите импресивните карпи, реката, бројните видови цвеќиња и да се искачите на највисокиот врв Сера де Сантана. Околу паркот има многу добри ресторани и хотели во кои можете да престојувате, а за да стигнете до долината на Месечината, треба да поминете 300 километри северно од Бразилија.
Денес сите љубители на природата уживаат во оваа долина, а таа е идеална за капачи и планинари. Верувале или не, изненадувачки голем број Бразилци никогаш не слушнале за ова чудо на дестинација.
Затоа, ако одите во Бразил, ѕирнете зад сјајот на големите градови во оваа прекрасна долина, која може уште повеќе да ве воодушеви.