Овие поговорки ни покажуваат дека добрината кон другите и сочувството се патот до поисполнет и позначаен живот
Тибетските поговорки претставуваат извор на длабоки и мудри мисли кои ни обезбедуваат увид во различни аспекти на животот, носејќи ни инспирација и насоки за постигнување среќа. Оваа древна филозофија и традиција живеела низ вековите и се пренесувала од колено на колено, носејќи со себе вредни лекции за животот и човечката природа.
Една од клучните теми во тибетските поговорки е потрагата по среќа. Овие поговорки нè учат дека вистинската среќа не доаѓа од надворешни материјални работи, туку од внатрешна состојба на умот и срцето. Тие ја нагласуваат важноста на внатрешниот мир, самоприфаќањето и рамнотежата како клучни елементи за постигнување среќа.
Тибетските поговорки нè потсетуваат и на важноста на сочувството и љубезноста кон другите. Овие вредности се централни за тибетската култура и традиција, а поговорките не потсетуваат дека нашата сопствена среќа ќе се зголеми ако споделуваме добрина и им помагаме на другите.
- Не дозволувајте пофалбите да ве воодушеват, не дозволувајте да ве презираат, но добро знајте ги вашите доблести и силни страни. Ова се карактеристиките на исклучителен маж.
- Навредливите зборови никогаш не треба да се користат дури и против непријателите… затоа што тие неизбежно ќе се вратат да ве прогонуваат. Исто како што ехото отскокнува од карпите.
- Најдобрата врска е онаа во која меѓусебната љубов ги надминува потребите на едни со други.
- Бидете љубезни секогаш кога е можно. Секогаш е можно!
- Среќата не е нешто подготвено. Тоа доаѓа од вашите сопствени постапки.
- Тајната за долг и исполнет живот е: јадете помалку, движете се повеќе, смејте се посилно и сакајте неизмерно.
- Тој разбира дека љубовта и големиот успех понекогаш вклучуваат големи ризици.
- Зборовите се само меурчиња од вода, додека дејствијата се искри од злато.
- Живејте во радост и љубов, дури и меѓу оние полни со омраза.
- Да се победите себеси е поголема победа отколку да се поразат илјадници луѓе во една битка.
Тибетските поговорки фрлаат светлина и на суштинската природа на човекот. Тие не потсетуваат дека ние сме одговорни за нашите постапки и дека можеме да избереме да бидеме подобри луѓе. Овие поговорки не инспирираат да работиме на само-подобрување, да развиеме внатрешна мудрост и да се стремиме кон хармонија со себе и со околината.