За некои Amazonia е самиот пекол, непрооден мрак, преполн со опасности и мистерии, за други џунглата е рај, волшебна убавина и сила за живот, а за трети претставува место кое изобилува со богатства кои чекаат да бидат експлоатирани – дрво, петрол, природен гас, злато и уште многу други ресурси. До 1960 година пристапот бил силно ограчинен и шумите биле речиси недопрени од човечка рака. Единствените жители се индијанските племиња кои местово го сметаат за свој дом и извор на храна, вода, лековити билки, на радост, песни и тага. Тие живеат првобитен живот, ловат сеуште со копје и лак и не се запознати со современите технички достигнувања на човекот.

Меѓутоа денес дождовните гори не се толку страшни и непознати за да ја исплашат човечката алчност, вооружен со модерна техника. Проретчената џунгла веќе се забележува и со голо око гледано од космосот па се претпоставува дека за две десетилетија ќе биде намалена за 40 %.