Во раните 50-ти години на минатиот век, Јосиф Броз Тито наредил изградба на таен бункер во близина на босанскиот град Коњиќ, кој би ја примил владеачката класа во случај на нуклеарен напад.
Воениот објект именуван D-O „ARC“ бил во голема тајност 26 години помеѓу 1953 и 1979 година за време на Студената војна, една година пред смртта на Тито.
Опремено е со најнова технологија од времето. Дури и денес, можете да видите фиксни телефони, машини за пишување и друга добро позната комуникациска опрема од средината на минатиот век.
Бункерот е распространет на 6.854 метри квадратни и се состои од три дела и е на длабочина од 270 метри. Во првиот дел има надзорно живеалиште, место за техничка поддршка и потесно осигурување.
Ова е проследено со метална врата со дебелина од 1,20 метри и тунел што води кон центарот на атомското засолниште, кој може да издржи шок од 20 килотони.
Температурата во бункерот е помеѓу 21 и 23 Целзиусови степени и влажноста е од 60 до 70 проценти, што е идеално за живеење. Целиот простор е осветлен со 6.000 неонски светла.
Цената за изградба на овој бункер била скоро 4 милијарди евра. Бункерот е опремен со потрошен материјал што ќе им овозможи на околу 350 луѓе да живеат и да работат во него шест месеци без воопшто да се појават на површина.
Постоењето на бункерот била тесно чувана тајна, адресирана само до лица од тесниот круг на Тито, четворица генерали и десетици војници кои го чувале комплексот од неговата изградба до разделбата на Босна од Југославија во 1992 година, кога бил преземен од нова армија.
Влезот се наоѓа зад ненаметлива врата од гаражата на оддалечениот спореден пат и е закопана во планина зад куќата.
Бункерот од 6.500 метри квадратни се состои од над 100 мали спални соби, канцеларии, конференциски сали опремени со едноставен мебел и задолжителен портрет на Тито.
Местот било жешка тема на разговор до 2011 година кога за прв пат се одржало Биеналето на Модерната уметност во него.
Денес, овој бункер ја игра улогата на музеј на ретка уметност за разни уметници од целиот свет, но исто така е и потсетник за времето во кое заканите за нуклеарна војна беа секојдневна појава.