Скриени придружници на животот
Тајната е скриениот придружник на нашите животи. Сите ние имаме тајни. Внимателно ги чуваме во темните плакари на нашата меморија, на посебни места на нашето срце, во мали шишиња како скапоцен лек или отров, понекогаш тешко ги држиме под клуч и клуч. Постојат секакви тајни. Кога размислуваме за нив, да се запрашаме што велат нашите тајни за нас затоа што во нив се кријат нашите најчувствителни особини. Постојат оние среќни, скапоцени и толку кревки тајни, плетени од копнежи, љубов и тага, што реалноста, туѓите мислења и светлината на денот може безмилосно да ги разбијат во илјадници солзи. Ги има и оние несакани, срамни, кои се како тежок камен околу вратот и ни го одземаат треперењето и спонтаноста на секојдневието. Психолозите сметаат дека тајните не се добри и дека можат да го комплицираат нашиот живот, а понекогаш и да доведат до големи паузи во животот.
Тајна – еликсир или отров?
Тајна останува тајна само ако никој не знае за тоа. Штом решиме да го поделиме, тој неповратно тргнува по патот на ослободување. Ако нашата тајна нè охрабруваше со среќни спомени, во нас нејзините бои се различни, вкусовите и мирисите се пријатни. Кога ќе го споделиме и ќе погледнеме во очите на друга личност, ќе остане ли толку посебна за нас?
Без разлика дали нашите тајни се еликсир или отров, се чини дека не можеме да живееме без нив. Но, уште поголемо прашање е дали можеме да живееме со нив. Затоа, дозволете да станеме свесни што вели некоја тајна за нас. Да најдеме храброст и вистински пријатели да се ослободиме од товарот на тешките и непожелни, да ги зајакнеме нашите врски и пријателства споделувајќи ги среќните тајни!