Душата на крижевчани беше ранета. Киното „Калник“ се затвори. Во последно време нема филмови. Крижевчани се надеваа дека ќе го обноват своето кино, но наместо ново руво, Калник го доби клучот на бравата. Со филмска проекција се збогуваа од киното, како што треба. За збогување беше прикажан македонскиот филм „Бог постои, нејзиното име е Петрунија“, црна комедија со неправда во преден план. Љубителите на филмот од Крижевци го оценија Петруни како вистински избор на тема за затворање на култната градска институција. Клучот на бравата на Калник е неправдата за нив. Тага. Со приказната за Петрунија, приказната за киното завршува. Започна со филм за кој никој не се сеќава денес, а кулминираше со првиот филм за возрасни прикажан во Југославија, „Бордело, куќа на изгрејсонцето“.
Кино „Калник“ започна да прикажува филмови уште пред Втората светска војна. Сопствениците, семејството Јашек, беа лишени од киното со национализацијата, а нивниот син продолжи да работи во „Калник“. Во втората половина на 50-тите години од минатиот век, изгоре старата кино-зграда, а оваа, типично социјалистичка архитектура, беше изградена на нејзино место во 1980-тите.
Крижевчани ги гледаа хит филмовите кога и луѓето од Загреб. Немаше проблеми со набавката на филмовите. Благодарение на голем број позајмени филмови, луѓето од Крижевци беа добро оценети од дистрибутерите. Калник беше центар на општествениот живот, врв на градот. Луѓето се заљубија во фоајето, се споделуваа добри и лоши вести. Паузата во фоајето за време на проекцијата беше брз состанок.
Во цела Хрватска, вклучително и Крижевци. – Алармите ја намалија публиката. Сите немаа видео опрема, затоа киното повторно работеше пристојно. Шоуто се вртеше околу најмалку шест лица, помал број беа непрофитабилни. И покрај сè, киното работеше и неговиот статус како култно место остана.
А сега бјавен е тендер за продажба на киното. Наводно веќе е продадено. Но, додека локалните портали пишуваат дека „киното е продадено“, градоначалникот Марио Рајн за „Јутарњи“ тврди дека тоа не е точно. Калник не беше продаден, но киното беше дел од размената. Градските советници изгласаа „заедничка инвестиција со заинтересирани инвеститори“.