Не ја започнав својата кариера под шатор, започнав да пеам на 10 години, пеев свадби, родендени, испраќања. Бев чудо од дете, па отидовме во Сутоморе на одмор, а последниот ден отидовме на вечера каде што имаше бенд во живо. Тогаш тие прашаа дали малото девојче може да пее нешто. Тие погледнаа кој е „колегата“, а јас во тоа време имав 11 години. Човекот праша: Ова дете? Ме зафркаваш?
Беше убаво времето, гостите се разодитоа, пеев песна од Нада Обриќ и одеднаш многу луѓе се вратија во градината и почнаа да аплаудираат. Тогаш шефот ги замоли моите родители да го продолжат престојот, да се ангажираат, а јас во тоа време веќе бев професионалец. Плачев да останеме затоа што тоа ми значеше. Се надевав дека некои од важните луѓе ќе ме слушнат, уредниците и музичките продуценти беа многу ригорозни – рече Цеца и додаде:
Ме слушна Мирко Кодиќ, кој имаше куќа на море. Седев со еден пријател и тој дојде и ми рече: „Тоа дете?“ Дојде и кога го пеев првиот блок ги запозна моите родители кои ме следеа насекаде. Беше крајот на 1987 година и се сеќавам дека ѕвонев на телефон, тој зеде тим од музички уредници, тогаш тие одлучија дали можам да снимам албум, јас бев малолетна, тогаш сè беше згрижено. Го поминав тој круг, ги отпеав Вида Павловиќ, Весна Змијанац и Драгана Мирковиќ. Тие не веруваа дека сум толку млада, секогаш го имав тој трилер, бојата на мојот глас, немав глас како дете. Пред новогодишната ноќ во 1988 година го добив вистинскиот повик, ме чекаше албум и така се создаде „Цветак, зановетак“ – изјави Цеца.
