Познатата патека Трансбутан е повторно отворена, на задоволство на планинарите и љубителите на истражувањето на прекрасните пејзажи. Трансбутанската патека се користи од аџии, гласници, војски и трговци стотици години. До 1960-тите, тоа беше единствениот начин да се патува и да се комуницира низ целата земја. Во својот врв, патеката Бутан имаше значајно социо-економско, политичко и духовно значење, поврзувајќи различни заедници во една нација. Се протега на 403 км помеѓу градовите Хаа на крајниот запад и Трашиганг на исток, ТБТ минува низ 27 гевога (села) и девет џонгкази (области) на Бутан.
По изградбата на првиот национален автопат во Бутан во 1962 година, патеката повеќе не се користеше како главна сообраќајна рута. Мостовите, пешачките патеки и скалите со текот на времето се урнаа бидејќи патеката не беше одржувана. За да не биде заборавен и целосно уништен, Бутан се фрли во оживување на античката патека по 60 години запоставување. Овој жив музеј е полн со приказни, митови и легенди. Го користат локалното население, како и туристите за пешачење, планински велосипедизам, трчање и што е најважно, поврзување со руралната култура и историја на Бутан.
Во моментов, се работи на мрежа од рурални куќи кои им нудат на туристите увид во руралниот живот на Бутан, пречекувајќи ги гостите кои можат да се одморат таму, да јадат добро и да добијат печат во нивниот пасош. До денес има повеќе од 60 „амбасадори на наследството“ кои се домаќини на посетители.
Преку програмата Passport Ambassador, локалните фармери и луѓето кои живеат во руралните области ги отвораат вратите на своите домови за да им служат на посетителите традиционални јадења и да откријат повеќе за културата и наследството на трпезата. Оние кои сакаат да го посетат овој агол на светот можат да се јават во непрофитната организација Trans Bhutan Trail, која ќе обезбеди водич, возач, сместување, план за патека на патеката, сите оброци и посети на руралните фарми. Целиот профит од патувањето се враќа во одржувањето на патеката и заедниците што живеат по неа.
