Научниците се чекор поблиску до разбирање зошто се сеќаваме на некои работи, а забораваме на други.
Истражувачите од Универзитетот Рајс во Хјустон, Тексас, спроведоа студија која покажа дека имаме тенденција да паметиме одредени аспекти од искуството, како што е големата слика или општиот контекст, наместо помалите детали.
Затоа, поверојатно е да заборавиме на мали, секојдневни искуства, како на пример дали сме ја заклучиле влезната врата.
Иако вообичаено се смета дека емоциите ја подобруваат обработката на меморијата, луѓето имаат тенденција да се сеќаваат на „суштината“ или централниот аспект на искуството наместо дополнителни детали.
Според истражувачите, текот на времето го преувеличува овој ефект.
На пример, кога се обидуваме да се потсетиме што направивме минатата година, можеме да се сетиме дека направивме многу различни работи.
Сепак, само неколку од овие спомени веројатно ќе се истакнат во големи детали.
Една од причините зошто не се сеќаваме на сè што доживуваме е тоа што нашиот мозок има ограничен капацитет.
Невозможно е да се сетиме на сè што доживуваме, па затоа мораме селективно да забораваме информации што не се толку важни, пишува Newsweek.