Откриено е дека некои луѓе успеале да го „придвижат“ вирусот во делови од геномот каде не претставуваат опасност по здравјето, а најновиот случај на жена заразена со ХИВ покажа дека таа веќе нема траги од вирусот во нејзиното тело.
Жената заразена со ХИВ вирус во 1992 година,
можеби е првата личност што се лекува од вирусот без ризична трансплантација на коскена срцевина или дури и лекови, објавија истражувачите оваа недела.
Дополнителни 63 лица во студијата кои имале „контролирана инфекција“ без третман, ХИВ беше очигледно одвоена во телото на таков начин што не може да се репродуцира и овој наод сугерира дека овие луѓе можеби постигнале „функционален лек“
Истражувањата објавени во списанието „Природа“ покажуваат нов механизам со кој телото може да се бори против ХИВ, што дури сега е видливо заради напредокот во генетиката. Студијата исто така нуди надеж дека мал број заразени лица кои со години земале антиретровирусна терапија може да го потиснат вирусот и да престанат да земаат лекови, кои имаат свои несакани ефекти врз организмот, пренесува New York Times.
Претходни случаи на заздравување
Името на пациентот е Лорен Виленберг (66), која живее во Калифорнија и веќе им е позната на научниците, бидејќи нејзиното тело го потиснуваше вирусот со децении откако беше потврдена инфекцијата. Само две лица – Тимоти Браун од Палм Спрингс, Калифорнија и Адам Кастиilleо од Лондон – досега се прогласени за излечени од ХИВ.
И двајцата биле подложени на напорни трансплантации на коскена срцевина за карцином кои го оставија својот имунолошки систем отпорен на вирусот.Трансплантациите на коскена срж се премногу ризични за да бидат опција за повеќето луѓе заразени со вирусот, но овие случајни закрепнувања им овозможија на научниците да најдат побезбеден и подеднакво ефикасен лек.
Во мај, истражувачите во Бразил објавија дека комбинацијата на антивирусни лекови на крајот може да доведе до лек, иако е потребно повеќе време за финалниот лек.
ХИВ е познат како „незгоден“ вирус кој е тешко да се искорени затоа што влегува во човечкиот геном и го мами клеточниот механизам да го копира.
Кај некои луѓе, нивниот имунитет ги „фаќа“ клетките во кои вирусот го окупира геномот. Но, интензивното набудување на учесниците во оваа студија покажа дека вирусните гени можат да бидат погребани во одредени „блокирани и заклучени“ делови од геномот, каде што не може да се случи репродукција, рече д-р. Ксу Ју, виш автор на студии и истражувач во Институтот Рагон во Бостон.
Учесниците во студијата беа т.н. елитни контролори, 1% од луѓето кои можат да го контролираат вирусот без да земаат лекови.
Можно е некои луѓе кои со години примаат антиретровирусна терапија, исто така, може да дојдат до истиот исход, особено ако им се укажени третмани што можат да го зајакнат имунолошкиот систем, шпекулираат истражувачите.
– Оваа уникатна група на луѓе ми обезбеди еден вид доказ за концептот дека е можно да се постигне она што е, клинички, лек од имунолошкиот одговор на домаќинот – рече д-р. Деекс.
Телото го одржува вирусот под контрола
Елитните контролори се детално проучени за да се утврди како тие го контролираат вирусот. Г-ѓа Виленберг е запишана на вакви студии повеќе од 15 години. Со исклучок на едно време за тестирање што укажува на мала количина на вирус, истражувачите никогаш не биле во можност да идентификуваат ХИВ во нејзиното ткиво.
Во новата студија, д-р. Ју и нејзините колеги анализирале 1,5 милијарди крвни клетки на г-ѓа Виленберг и не откриле никаква трага од вирусот, дури и користејќи софистицирани нови техники што можат да ја посочат локацијата на вирусот во геномот.
Милиони клетки од цревата и ректумот исто така не покажаа траги од вирусот.
– Може да се додаде на списокот на она што го сметам за лек, на многу поинаков начин – рече Др. Луин.
Д-р Уна О’Доерти, виролог на Универзитетот во Пенсилванија, рече дека е импресионирана од севкупните резултати.
Уште 11 лица во студијата, кои истражувачите ги нарекоа исклучителни контролори, имаат вирус само во таков дел од геномот што е толку „густ“ и далечен што мобилните механизми не можат да го реплицираат.
Некои лекови кои се борат со вирусот без лекови немаат забележливи антитела или имунолошки клетки кои брзо реагираат на ХИВ. Но, нивниот имунолошки систем носи силно сеќавање на вирусот, откри тимот.
Нови надежи
Моќните Т-клетки, составен дел на имунолошкиот систем, ги елиминираа клетките во кои вирусните гени престојуваат во подостапни делови на геномот. Инфицираните клетки кои го задржале вирусот останале само во оддалечените области на геномот каде не може да се копираат.
– Тоа е навистина единственото објаснување за наодите што ги имаме рече Др. Брус Вокер, истражувач во Институтот Рагон, кој студирал елитни контролори веќе 30 години.
Околу 10 проценти од луѓето кои земаат антиретровирусни третмани, особено оние кои го започнуваат наскоро по инфекцијата, исто така успешно се борат со вирусот дури и откако ќе престанат да земаат лекови. Можеби нешто слично е со овие луѓе, посочуваат експертите.
Студиите за ХИВ лекови се фокусирани на отстранување на вируси скриени во геномот. Нова студија нуди поприфатливо решение – ако вирусот остане само во делови од геномот каде што не може да се репродуцира, пациентот сепак ќе може да постигне функционален лек.
– Делот што е во областа на генот „пустински“ не е важен. Тој посочува дека додека ги правиме овие студии, не треба да гледаме само во количината на резерварот, туку навистина треба да го разгледаме квалитетот – вели д-р. Вокер.
Бидејќи истражувачите ја завршиле студијата, тие анализирале примероци од 40 елитни контролори и откриле уште неколку што може да се оценат излечиле и други. Ју рече дека верува оти мора да има многу од нив.
Со помош на д-р Декс, тие контактираат со лица со ХИВ кои веќе 20 години земале антиретровирусни лекови и кои можеби успеале да го исфрлат вирусот во „пустините“ на нивните геноми.
Антиретровирусните лекови можат да имаат сериозни несакани ефекти, вклучително и срцеви заболувања и оштетување на органите, особено ако се земаат во текот на неколку години.
– Затоа, функционален лек, доколку биде дегенериран од натамошно истражување, навистина би можел да го промени животот на луѓето. Тие би можеле да престанат со третманот и да останат здрави до крајот на животот, објаснува Ју.