Француската Венеција: Градот кој е толку убав што многумина се прашуваат како не е повеќе познат!

На самиот север на Франција, постои идилично гратче за кое многу туристи (се уште) не слушнале, а кога ќе ја видат галерија од неговите фотографии, ќе се запрашаат: зошто, како е тоа…?

Познат на Французите како родно место на нивниот сегашен претседател Емануел Макрон, Амиен долго време беше препознаен како совршена дестинација од познатиот писател и поет Жил Верн, кој живееше таму од 1871 година до неговата смрт во 1905 година.

Она што е можеби изненадувачки, особено ако се земе предвид познатата француска уметност на градење готски катедрали (која инспирираше половина од нив низ цела Европа), е дека најголемата готска катедрала во цела Франција се наоѓа токму тука – во град со едвај 140 илјада жители, за кои многумина никогаш не ни слушнале. Таа е толку голема што во неа можат да се вклопат две париски катедрали Нотр Дам.

Уште пофасцинантен е фактот што биле потребни само 50 години за да се изгради овој монументален објект. Изградена е во 13 век, а за тогашните термини овој период на градба била чудо. Ова беше признаено од УНЕСКО, кој во 1981 година го вклучи во листата на светско наследство.

И тоа не е сè: Амиен е домаќин и на најголемиот божиќен пазар во северна Франција. Познат е по локални специјалитети како француски макаронс, чоколада и бисквити од портокал или бадем… Кога ќе го посетите градот на реката Сом, задолжително посетете го познатиот музеј Пикарди и куќата на Жил Верн.

За многумина најубавиот дел од Амиен е т.н Les Hortillonnages. Предградието, кое го нарекуваат Венеција на север, некогаш било пазар, и иако сè уште има такви кои продаваат цвеќиња и зеленчук во овие „градини на вода“, денес тоа е попопуларна дестинација за романтичните души кои поминуваат овде со единственото можно превозно средство – стари чамци.

Поради положбата во Втората светска војна, Амиен се нашол меѓу два пожари, па и тој бил повреден. Во споредба со овие битки, онаа од 1918 година изгледаше како ништо. Британските сили го бомбардираа до тој степен што по завршувањето на војната беше подигнат речиси од земја.

За среќа, изграден е во старо-новиот дух, со пошироки патишта поприлагодени на потребите на времето за да се намали сообраќајниот метеж. Архитектот Пјер Дуфау се погрижил поновите згради да бидат изградени од тули, бетон и бел камен, а тој се прославил со дизајнирање на железничката станица Гар д’Амиен и блиската Тур Пере.