Го сакам мојот сопруг, но сакам и да го изневерувам – исповед на една блогерка

Илоа Аткинсон е блогерка која одлучила своите стравови и желби да ги подели со читателите. Не се воздружува ниту од своите најдлабоки тајни за брачниот живот да ги изнесе во јавност.

Таа го сака својот сопруг, но и понатаму има потреба да го изневерува.

„Јас сум од оние среќните: Омажена сум за својата сродна душа.

Првпат кога го видов срцето ми застана и знаев дека тоа е „љубов на прв поглед“. Бев маѓепсана и тотално освоена.

Осум години откако се запознавме, се венчавме. Сите свои тајни и мрачни мисли ги делам со него, иако порано многу од сето тоа чував во себе.

Неодамна го сретнав К… додека го шетав кучето. Разговорот течеше глатко, се шегувавме, разговаравме за кучињата, ми беше убаво и дома се вратив восхитена.

Тогаш се запрашав: „Дали ми се допадна?“, одговорот беше„Не“. Не ми беше физички привлечен.

Сепак, бев среќна секојпат кога налетувавме еден на друг. Сакав колку може подолго да се дружиме.

Делуваше малку проблематично, како да не знае што сака од својот живот. Беше незадоволен од светот, од врската и од себе самиот. Не, не ми беше привлечен.

Потоа, само еден ден поминавме 2 часа заедно. Вечерта беше студена. До тогаш обично би била дома, но тогаш се задржав. Исто и тој. Разговаравме, се смеевме, се дружевме.

Ме праша дали сум венчана. Помислив на мојот сопруг и тогаш почувствував вина. Сфатив дека ова стана тајна.

Во наредните неколку денови станав опседната со К… и постојано се прашував дали ќе го видам. Бев збунета. Не ме привлекуваше физички, но нешто ме влечеше кон него.

Се шетав со кучето таму каде што се среќававме, надевајќи се дека ќе го сретнам.

Случајно се шетав баш во исто време кога и тој го шеташе своето куче, околу 6 попладне. Бев разочарана секојпат кога немаше да го сретнам.

Многу мислев на него, дури и кога бев со Најег. Понекогаш и за време на сексот, иако никогаш порано не сум мислела на некој друг освен на него. Се чувствував виновна и ми беше срам од сама себе.

Следниот чекор беше толку лесен, толку блиску. Само да посакав.

Ме плашеше сопствената потреба за евтино возбудување кое можеше да фрли сенка на мојот брак. Може да ја фрли во вода сета доверба, интимност, љубов на кои толку тешко работевме.

Дел од мене се тешеше дека е само опсесија, а дел од мене сакаше да изневери.

Што се случува во мојот брак? – Мали работи. Само фали малку повеќе комуникација, но ништо драстично.

Што се случува во мене? – Тоа беше главното прашање.

Јас се плашев од љубовта. Знам дека цело време изгледа како да сум барала љубов, но јас цело време се водев од принципот „да бараш и да не најдеш“.

Она што ја поттикна мојата привлечност кон него, како и кај другите порано, беше скриеното верување дека љубовта е опасна.

Дека ако целосно се заљубам во сопругот, љубовта ќе ме проголта. Дека нема да остане ниеден самостоен дел од мене во таа приказна.

Она што ја поттикна оваа привлечност беше потсвесен нагон, потиснат одамна, да се саботира среќата и да се отфрли љубовта.

Јас сум од оние среќните кои се омажени за својата сродна душа. Ова никако не може да трае. Морам да направам проблем.

На крајот сè му раскажав на Најег. Сè. Беше тешко. Срамот ме изеде, но му кажав. Го спасив бракот и ќе го направам повторно тоа ако морам.

Некои денови сакам да го изневерам мојот сопруг. Но, сакам да ме запознае и да го запознам најдлабоко, затоа и му ја кажав вистината“.