Еден по еден, со звукот на музиката и гласното „Опа!“, Грците ги земаат чиниите и ги кршат на подот или една од друга. Оваа традиција е стара колку и самиот Аристотел, но до денес не е позната точната причина ниту причината за нејзиното настанување.
Додека целиот нормален свет на скршената чинија гледа како на нешто несреќно, скокајќи од столот за да земе метла и да го исчисти нередот пред децата, кучето или мачката да се исечат на парчињата керамика – во Грција сè е наопаку.
Секој што имал можност да учествува на добра грчка забава или имал среќа да доживее грчка свадба знае што значи кога гостите ќе грабнат куп чинии во раце. Тоа значи дека ова е последното што ќе го видиме од тие чинии.
Еден по еден, со звукот на музиката и гласното „Опа!“, Грците ги земаат чиниите и ги кршат на подот или една од друга. Оваа традиција е стара колку и самиот Аристотел, но до денес не е позната точната причина или причина за нејзиното настанување.
Се претпоставува дека има врска со старите ритуали на оплакување на покојникот и начинот на кој човекот се бори со тагата и загубата, каде што кршењето на чинијата означува прекин со земниот живот. Но, некои тврдат дека ова има врска со покажувањето на богатството – затоа што само оние кои имаат можат да си дозволат да ги уништуваат садовите како да се ништо.
Светот ја запозна оваа необична традиција преку филмови од 1960-тите па наваму, кои прикажуваа грчки свадби и прослави, згрозувајќи го остатокот од светот. Поточно, „цивилизираниот“ остаток од светот – ние на пример кршиме чаши, понекогаш дури и од главата.
Забавата ја прекинал грчкиот диктатор Георгиос Пападопулос, кој за време на неговото владеење од 1967 до 1974 година забранил кршење чинии од безбедносни причини.
Со текот на времето, оваа практика (донекаде) била заменета со фрлање цвеќиња, што ни се чини дека е многу подобра опција, особено за пејачите по кои ги фрлаат за време на прославите. Зарем не би било забавно да добиете парче керамика во главата како благодарност за пријатната атмосфера и ангелскиот глас…
Традицијата полека згаснува, но сепак можете да ја доживеете по некои таверни и прослави. Може да се претпостави дека во иднина ќе ја има уште помалку, но без разлика на се, секогаш имаме инспирација за описи на бурните викенди: се скрши како чинија во грчки раце…