Легендарната Route 66: Мајката на сите автопати за некои била симбол на слобода, а за некои кошмар

Дали има некој што не слушнал за легендарниот пат наречен Route 66? Можеби сте го гледале во филмови или сте слушнале песни за него – но знаете ли зошто стана толку популарен покрај сите други американски патишта? Ајде да поминеме низ него барем виртуелно и да откриеме неколку интересни работи што ги крие.

1. Рутата 66 се нарекува и автопат Вил Роџерс

Понекогаш ја викаат „мајката на сите патишта“ или „главната улица на Америка“. Сепак, неговото друго официјално име е автопат Вил Роџерс, за што сведочи спомен плочата покрај патот во близина на Санта Моника. Вил Роџерс беше актер и новинар познат по своите генијални и хумористични критики, поради кои го доби прекарот „најмилиот син на Оклахома“.

Тој еднаш рече: „Сакам да се сетам дека се шегував на сметка на многу угледни луѓе, но дека никогаш не сретнав човек кој не ми се допаѓа. Толку сум горд што едвај чекам да умрам, само за да го напишам на мојот гроб“.

2. Главната хероина на песните, малите екрани и книгите

Патот е опеан во песната (Get your kicks on) Route 66. Беше компонирана од Bobby Troup и прославена од Nat King Cole. Подоцна помина низ рацете на Ролинг Стоунс, Били Брег, Депеш Мод и други. За неа во 1960-тите беше снимен истоимен серијал, а беше симбол на бегството и во познатиот американски роман „Плодови на гневот“, според кој е снимен и филм со Хенри Фонд.

3. Беше спас за многу мигранти, а денес е само историска атракција

Иако стана симбол на бунт, слобода и рокенрол во популарната култура, за време на Големата депресија Route 66 всушност значеше надеж за подобра иднина, особено за многу сиромашни семејства кои патуваа на запад со неа за леб. Отворен е во 1926 година, а „пензиониран“ во 1985 година, па неговото значење повеќе не е толку големо. Покрај тоа, таа е отстранета од списокот на американски патишта (иако, некои делови сè уште може да се возат). Денес служи како туристичка атракција со која никнаа туристички капацитети, а некои делови се наречени „Историска рута 66“.

4. Патот беше опасна зона за Афроамериканците

За некои симбол на слободата, за други ноќна мора. Во времето кога беше изграден патот, Соединетите Држави беа длабоко расно поделена земја и Афроамериканците немаа пристап до многу објекти покрај патот. Продавниците и рестораните често дозволуваа влез само на белци, а некои градови имаа предупредувачки знак дека за своја безбедност сите останати треба да го напуштат градот пред да падне ноќ. Малкумината што им дозволија на Афроамериканците да влезат имаа дури и книшка со совети за безбедно патување.

5. Рутата 66 минува низ осум држави

Од Големите езера до Пацификот, преку Илиноис, Мисури, Небраска, Оклахома, Тексас, Аризона и Ново Мексико, па сè до Јужна Калифорнија – толку долго се протега овој пат долг 4.000 милји. Денеска по неа се гради паралелна патека за велосипедисти, која ќе го следи текот на патот, па ако ве чека поголема и подолга авантура – знаете што да правите 😉